Fotografija Srbijaplus.net, Rumunska crkva Svete Trojice, Deliblato
Piše i besedi profesor Dejan Kreculj
26. 07. 2024. – Kovin i Kovinci ponose se svojom prošlošću s razlogom. No, malo nas zna da je iz naše sredine, iz Deliblata, ponikao i jedan patrijarh.
Krajnji jug Banata darovao je istorijskom sećanju srpskog naroda i jednog patrijarha. Bio je to Prokopije
Ivačković, mitropolit karlovački i patrijarh srpski, od 1874. do 1879. godine.
Rođen je 8. avugusta 1808. godine u Deliblatu, selu kraj Kovina na obodu istoimene velike peščare. Otac Andrija, deliblatski sveštenik na krštenju daje mu svetovno ime Petar. Završava osnovnu školu u rodnom selu, nemačku školu u Kovinu i Vršcu, a gimnaziju u Oraovici i Novom Sadu. Filozofiju studira u Kežmaroku, pravo u Šarošpataku, a bogosloviju u Vršcu. Radi kao učitelj u Bogoslovskoj školi od 1835. do 1844. godine.
Zamonašio se na Petrovdan 1835. godine. Deceniju kasnije izabran je za arhimandrita Krušedola gde ostaje do 1853. kada je posvećen za episkopa aradskog, na kom položaju je do 1873. godine. Kada su se Rumuni odelili od karlovačke mitropolije 1864. godine, Prokopije potpada pod nadležnost rumunskog mitropolita. Nakon smrti mitropolita Andreja Šagune izabran je za arhiepiskopa sibinjskog i mitropolita romanskog 1873. godine.
Na Crkvenom saboru 1874. godine za Patrijarha srpskog izabran je 31. jula i ustoličen na Preobraženje gospodnje iste godine. Penzionisan je 11. decembra 1879. Jedno vreme živi na patrijaršijskom imanju u Dalju, a potom u Beloj Crkvi gde se i upokojio u Gospodu 11. maja 1881. Za vreme njegovog života, iako je mesto bilo upražnjeno nije biran novi patrijarh.
Sahranjen je u Sabornoj crkvi u Sremskim Karlovcima.
