Piše profesor Dejan Kreculj
07. 09. 2024. – Punih šest decenija prošlo je od formiranja Građanske škole 1904. godine, do odluke Skupštine opštine od 27. marta 1964. da se osnuje i Gimnazija u Kovinu. Prvih dana septembra te iste godine Pokrajinski sekretar za prosvetu izdao je rešenje za početak rada pa je prvi razred otpočeo svoje školovanje u zgradi Poljoprivredne škole. Tu su i maturirali, kao i niz generacija nakon njih, jer je gimnazija svoju zgradu dobila znatno kasnije.
Projekat današnje zgrade Gimnazije potpisuje dipl. ing D. Bajčetić decembra 1970. godine, a u zgradu se škola useljava 15. maja 1973. To je moderna, prostrana školska zgrada, sa velikim brojem učionica, kabinetima, bibliotekom, fiskulturnom salom, fono-laboratorijom za strane jezike, radionicama, osmišljena i realizovana po najvišim standardima druge polovine prošlog stoleća. Locirana je u sredini gradske četvrti, okružena širokim mirnim pojasom, uz glavnu saobraćajnicu, ali udaljena od buke. Dovoljno prostora omogućilo je da se celokupni sadržaj ostvari u svega dva nivoa, prateći tako viševekovni arhitektonski manir graditelja našeg grada. Krov, koji je posle mnogobrojnih neuspešnih pokušaja postavljanja i saniranja hidro izolacije, a opet iznova cureo, konačno je rešen postavljanjem nadogradnje koja, ne samo da nije narušila izgled ove građevine, već ju je skladno dopunio.
Mnogo je učenika svoje školovanje, ili bar deo u vreme „devetog i desetog razreda“, provelo u ovoj zgradi. Sticajem okolnosti u njoj sam bio i učenik poslednje generacije klasične gimnazije, koju je nasledila takozvana „Šuvarica“, zvanično pozivno usmereno obrazovanje, ali sam neko vreme u njoj i držao nastavu. Ono što je malo poznato, a mogli smo da primetimo već od useljenja, je da je zgrada zapravo bila namenjena osnovnoj školi, pošto su na vratima kabineta bili nazivi predmeta i nekih koji u srednjoj nisu postojali.
Donošenjem Generalnog urbanističkog plana do tada nezamislivo daleke dvehiljadite godine, osim gradnje mosta za Smederevo i drugih, može se videti i pročitati da je na tom mestu predviđena izgradnja zgrade osnovne škole za severni deo grada. Kako mi je majka radila u opštini, službenici su dobijali zaduženja da idu sa spiskovima i da se građani izjasne da li žele da se uvede samodoprinos za zidanje još jedne škole, što je bio simbolični procenat i, kako mi je rekla, ljudi su bili spremni da ga daju, prihvaćeno je i realizovano. Mnogo vremena kasnije ovo obećanje građanima se i ostvarilo: odlukom Vlade Republike Srbije od 29. juna 1998. godine osnovana je Osnovna škola „Desanka Maksimović“ kao treća osnovna škola u našem gradu, pa je ova zgrada postala drugi dom i osnovaca i srednjoškolaca.
D. K.
